به نام عشق
امروز بیشتر از هر روزی تنهایی انسان را درک میکنم. تنهایی کسی که میخواهد به دنبال تکیهگاهی باشد اما نمییابد.
به نام عشق
امروز بیشتر از هر روزی تنهایی انسان را درک میکنم. تنهایی کسی که میخواهد به دنبال تکیهگاهی باشد اما نمییابد.
بِسْمِ اللّٰهِ الَّذِى هُوَ مُدَبِّرُ الْأُمُور
مدت بسیاری بود که قصد نوشتن داشتم اما شلوغی کارها مانع میشد. شلوغیای که حرفهای زیادی برای گفتن دارد. بالاخره امشب در یکی از شبهای ماه رمضان این امکان فراهم شد و من هم مشتاق آمدم برای نوشتن. اما نوشتن چه چیزی؟!
بسم الله الرحمن الرحیم
از همه اعم از انقلابی یا غیرانقلابی برادرانه خواهش میکنم و به همه دوستانم خاضعانه توصیه میکنم نشریهای که نشانه آن را در مطلب گذاشتهام تهیه و مطالعه کنند.
بعد از بازگشت به توییتر و زدن چند توییت در مخالفت با کنکور، دوستان بسیاری هم با من مخالفت کردند. 280 کاراکتر توییتر اجازه اثبات نمیداد؛ بهناچار فقط اظهار نظرات من را دیدند و از آن چند کلمه برداشتهایی کردند که بعضاً درست نبود. از این رو متن زیر را نوشتم تا روشنسازی کنم. ان شاء الله این روند ادامه دارد...
بسم رب النور
گاهی احساس غریبی داری، احساسی که نمیدانی از کجا و چرا بوجود آمدهاست فقط الان در وجودت میلولد و اذیتت میکند و حس یک کمبود را در تمام وجودت میاندازد.
بسم الله الرحمن الرحیم
اوایل نیمه دوم سال ۱۳۹۸ هجری شمسی که وبلاگم را دوباره فعال کردم و در توضیحات آن درباره خودم در آخرین خطش نوشتم: عاشق!
آن اوایل برای دوستانی سوال شدهبود که این توصیف را به چه منظور آوردهام. (برادری پرسیده بود: عاشق کی یا چی!) تا همین چند روز قبل به فکر توضیح دادن آن نبودم چون زبان خود را قاصر میدیدم. ولی اخیراً محتوایی به دستم رسید که به من کمک کرد تا این مطلب را بنویسم.
بسم الرب الهادی
ما انسانها از لحظه تولد وارد زندگی میشویم؛ زندگی برای هرکس به شکلی است و جالب است که در این زیستن افرادی موفق معرفی شدهاند که زندگیشان شکلهای متفاوتی دارد اما در مرتبهشان تاثیری نداشتهاست، آنها خوب زندگی کردهاند که موفق شدهاند.