بسم الرب الهادی

ما انسان‌ها از لحظه تولد وارد زندگی می‌شویم؛ زندگی برای هرکس به شکلی است و جالب است که در این زیستن افرادی موفق معرفی شده‌اند که زندگی‌شان شکل‌های متفاوتی دارد اما در مرتبه‌شان تاثیری نداشته‌است، آن‌ها خوب زندگی کرده‌اند که موفق شده‌اند.


انسان‌ها زندگی می‌کنند نه برای زیستن بلکه برای بالا رفتن. ما به این دنیا نیامده‌ایم تا بخوریم و بخوابیم که اگر خوب خوردیم و خوابیدیم زندگی خوبی داریم و اگر نه راه را اشتباه رفته‌ایم. زیستن هدف نیست که کیفیتش موفقیت انسان را نشان دهد. زندگی مسیری است که برای هر انسان به شکلی است؛ یکی آسفالته است و مناظر زیبا دارد، دیگری مسیرش از بیابان می‌گذرد، خاکی است و آفتاب سوزانش امان هرکس را می‌برد اما کیفیت راه موفقیت نیست جلو رفتن موفقیت است.

باید در مسیر زندگی جلو رفت؛ اگر جلو نرویم و ساکن بایستیم هرچند مسیرمان قشنگ باشد بازهم به مقصود نمی‌رسیم. برای حرکت کردن در هرجایی قوانینی وجود دارد. برای حرکت در کوچه، خیابان، جاده، ریل راه‌آهن و حتی آسمان پهناور خدا هم قانون وجود دارد. بدون قانون امکان برنامه‌ریزی نیست اگر امری ساختار پیدا کرد و هدف داشت می‌شود برایش برنامه ریخت تا در آن رشد ممکن شود وگرنه رشد ممکن نیست.

در مسیر زندگی هم قوانینی وجود دارد که دقیق تنظیم شده‌است. قانونی که نه خلق ناقص بلکه خالق کامل آن را معین کرده‌است و چه جالب که خلق ناقص زمانی قانونی را معین می‌کند فردی را برای برنامه‌ریزی آن می‌گذارد که آشناترینِ به قانون هاست. برج مراقبت فرودگاه کاملاً از قوانین هوایی اطلاع دارد و آن کسی که بر حرکت قطارها کنترل می‌کند هم آگاه‌ترین افراد به قوانین راه‌آهن است.

مسیر زندگی انسان هم قانون دارد و هم برنامه. برنامه‌اش هم کسی نوشته که آشناترین و آگاه‌ترین به قانون‌های عالم است. برنامه‌ای که خالق کامل، آن را تمام و کمال مشخص کرد و اندک اندک برای خلق ناقص فرستاد و نهایتاً با آخرین راهنمایش آن را کامل کرد.

حال که برنامه کامل داریم، اگر مطیعِ برنامه‌ریز شویم به سلامت به مقصد می‌رسیم؛ همان‌طوری که خلبان اگر از برج مراقبت اطاعت کند سالم فرود می‌آید. قرار بر شق‌القمر نیست؛ فقط باید از روی برنامه‌ای آماده جلو برویم و با توجه به مسیر تصمیم بگیریم و به هدف برسیم و چه اندک هستند افرادی که به هدف رسیده‌اند.

پی نوشت:

متن بالا با اندکی تغییر، نوشته‌ی بنده در امتحان نگارش ترم اول پایه دوازدهم مدرسه پسرانه دوره دوم امام حسین‌ علیه‌السلام است که مورخه ۱۳۹۸/۱۰/۴ برگزار شد.