کنکور آزمونی تستی برای سنجش دانشآموزان است. حالا سنجش چه چیزی؟ عرض میکنم. هرسال کنکور برگزار میشود و عدهی کثیری درگیر آن میشوند. اوضاع کنکوریها، هرسال مثل سال قبل است. فرقی نمیکند کدام سال دهه نود باشد.
غالب کنکوریها انسانهایی هستند که هدفشان، مسیرشان و برنامهزندگیشان هم دست خودشان نیست و جامعه تعیین میکند. یک زمان بزگله سر به سمت رشته ریاضی و مهندسی میکند، یک زمان تجربی و پزشکی و اندکی دیگر هم انسانی و حقوق! کنکور آزمون سنجش دانشآموزان در پیروی از بقیه است.
غالب کنکوریها انسانهایی هستند که استعداد و مهارت خود را سرکوب کردهاند و حداقل سه سال از عمر نوجوانی خود را در کاری افراطی هدر میدهند. علمآموزی را نهی نمیکنم محدود کردن علمآموزی به تستزنی مشکل من است. میتوانم به اطمینان خاطر بگویم که نود و نه درصد کنکوریها نمیتوانند توحید، یکی از اصول دین را درست توضیح بدهند ولی همهشان به دنبال درصد بالای پنجاه درصد در درسوزندگی هستند و اکثراً به این مهم دست پیدا میکنند!!! کنکور آزمون سنجش تستزنی است نه بهرهگیری از علوم.
کنکور هرآنچه که هست همچنان برای سود دههای باقیست. در این مسیر آنکه رتبه برتر کنکور بشود موفق نیست آنکه مسیر درست مختص به خود را بشناسد موفق است.
پینوشت: متن فوق یکی از نوشتههای امتحان نگارش نیمسال دوم پایه دوازدهم بنده در خردادماه ۱۳۹۹ است. یکی از دلایل کوتاهی متن نیز همین است که باعث شد نتوانم آنطور که میخواهم نوشتهام را کامل کنم.