بسم الله الرحمن الرحیم
اوایل نیمه دوم سال ۱۳۹۸ هجری شمسی که وبلاگم را دوباره فعال کردم و در توضیحات آن درباره خودم در آخرین خطش نوشتم: عاشق!
آن اوایل برای دوستانی سوال شدهبود که این توصیف را به چه منظور آوردهام. (برادری پرسیده بود: عاشق کی یا چی!) تا همین چند روز قبل به فکر توضیح دادن آن نبودم چون زبان خود را قاصر میدیدم. ولی اخیراً محتوایی به دستم رسید که به من کمک کرد تا این مطلب را بنویسم.
بسم الله قاصم الجبارین
بعد از اعلام برنامه تشییع پیکر مطهر شهید سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، به همراه خانواده تصمیم گرفتیم تا خودمان را به مراسم تشییع در مشهد برسانیم. الحمدلله توفیق حاصل شد تا در کنار زیارت امام رضا علیهالسلام و حضور در مراسم تشییع، به عکاسی از این مراسم نیز بپردازم. ان شاء الله به زودی در نوشتههایی اتفاقات این سه روز از زندگیام را که معطر به عطر مالک اشتر زمان شده است را ثبت و منتشر میکنم.
بسم الله قاصم الجبارین
امروز (۱۳۹۸/۱۰/۱۳) بعد از نماز جمعه سرخس همانند تمام کشور، مردم در سوگ شهادت مالک اشتر زمان بغضشان ترکید و در راهپیمایی ضدآمریکایی صهیونیستی خشمشان فوران کرد
نماهنگ دیدار اعضای اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشآموزان سرخس با امام جمعه شهرستان که در تاریخ 1398/8/16 انجام شد.
بسم الرب الهادی
ما انسانها از لحظه تولد وارد زندگی میشویم؛ زندگی برای هرکس به شکلی است و جالب است که در این زیستن افرادی موفق معرفی شدهاند که زندگیشان شکلهای متفاوتی دارد اما در مرتبهشان تاثیری نداشتهاست، آنها خوب زندگی کردهاند که موفق شدهاند.
شاید بتوانم بگویم سهسالی میشود که روزهایی در تقویم به غیر از تولد اعضای خانواده و تعطیلیها برایم مهم شدهاست. روزهایی که از چهل سال پیش مردم کشورم آنها را به تقویم اضافه کردهاند. ۱۳ آبان یکی از این روزهاست.
بیدار شدم؛ مثل هر روز.
ساعت ۶:۴۵؛ مثل هر روز.
بیمیل برای رفتن به مدرسه؛ مثل هر روز.